Een van de eerste volledige zinnen die in deze film uitgesproken wordt is deze prachtig geconstrueerde volzin :
“Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition. The only verdict is vengeance; a vendetta held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it’s my very good honour to meet you and you may call me V”
Deze prachtige volzin met V’s is in mijn beleving een goede representatie van het totaal. In deze film, net als de vorige films van de gebroeders Andy en Larry en Wachowski, zitten ongelofelijk veel details die verwijzen naar onze huidige samenleving. Een samenleving met zijn beperkingen maar ook met zijn uitdagingen en mogelijkheden. Het verhaal achter V for Vendetta is die van de acties van een revolutionair tegen een dictatoriaal bewind. Een bekend thema van de afgelopen 60 jaar en wat zeker heden ten dage in de V.S. ook in zekere mate herkend kan worden. 
De film is zeer onderhoudend en los van het politieke verhaal ook prettig om naar te kijken al was het alleen al om de aanwezigheid van Natalie Portman.
Wat mij betreft een echte aanrader!