Op mijn verjaardag, afgelopen 13 augustus, kwam de band der bands in Ahoy Rotterdam een feestje geven, voor mij. Nou ja, er waren nog een paar duizend mensen bij ;-). De kaartjes had ik ruim van te voren veilig kunnen stellen via de fanclub en het leuke is dat je dan eerder naar binnen mag dan de rest van de populatie 🙂
Ik nam aan dat er een klein clubje die hards zou zijn die dergelijke TenClub tickets zou hebben, maar daarin werd ik toch enigszins gecorrigeerd toen we daar aankwamen; er stond al een rij van een paar honderd man! Grappig, bleek dat er meer mensen enthousiast waren van Pearl Jam dan ik had ingeschat. Op zich toch knap voor een band die al bijna 20 jaar muziek maken. De beloning van het ‘lange’ wachten was dat we vooraan konden staan in het voorste vak. Erg fijn. ‘We’ waren trouwens Oeds en Michiel die mee waren gereden en Frank en zijn vriendin Helie.
De sfeer zat er direct goed in, zelfs de appetizer Gomez was goed aan te horen, maar het was toch overduidelijk dat iedereen kwam voor de main act. De setlist dieze deze keer speelden hielp hier deze keer ook enorm weer in mee. Pearl Jam had gekozen voor een ander setlist dan je gebruikelijk, zoals ze dat ook in de overige steden van deze tour hadden gedaan. Om mooi teken dat deze mannen nog lang niet uitgespeeld zijn. Nu, elke keer dat ik naar een Pearl Jam concert ben geweest, heb ik de neiging deze als best ever te betitelen en ook deze keer zit ik daar dicht bij.
Arnhem 2006 was wat mij betreft qua ‘electrische lading’ iets heftiger, maar ook nu kwamen ze goed binnen. En daar wil ik even bij stil blijven staan, dat binnen komen. Voor mij is het geluid van de stem van Eddie Vedder een aparte sensatie om te beleven. Zijn stem, een mooie donkere stem vol met timbre, die hij niet schroomt in een groot bereik te gebruiken, komt bij mij altijd binnen. Zeker live. Voor mij is zijn stem een instrument die maakt dat ik mee genomen wordt in de melodie, de emotie en het verhaal van het lied. Tuurlijk helpt het fantastische gitaarwerk, de fijne strakke percussie en alle andere instrumenten ook mee, maar het is die stem die mij mee neemt. Elke keer weer.
In mijn beleving is het juiste gebruik van stem en begeleidende instrumenten de ingang tot onze binnenwereld, onze ziel. Op een gegeven moment begint Eddie Vedder zo aan het eind van een nummer, en ik ben even kwijt welk nummer, begint Eddie rond te dansen en te zingen in een soort van outro.. and then it hits me: hier staat een sjamaan te zingen. Begeleid door de rest van Pearl Jam staat hier een sjamaan met de meest intense bezieling en passie integraal zijn intenties en energie door te geven aan ons, het publiek. En nu weet ik het, het is dát wat mij aantrekt in hun muziek. De intensiteit, het doorgeleefde, het oprechte, het van uit de ziel komende, gepassioneerde en energieke is waar ik waar ik op intune, dat wat mij raakt. Prachtig, dit kleine inzicht maakte dat ik de avond met nog zoveel meer plezier heb beleefd dan ik van te voren had kunnen bedenken.
Frank heeft overigens veel op ‘tape’ gezet en online gedeeld zodat we er nog een keer van kunnen genieten.
De rest van de foto’s die je hier ook ziet vind je terug op mijn flick profiel.
Al weer een maand geleden! Maar wat een machtig concert was het, mede door jullie gezelschap. Was dit het beste concert? Voor mij was het in elk geval een enorm speciaal concert omdat ik voor het eerst zo verschrikkelijk dichtbij stond. Maar Arnhem was, mede door de klassiekers die toen werden gespeeld, ook een machtige ervaring. Je beschrijving van Ed als sjamaan, zo had ik het nog niet eerder bekeken, maar het klopt wel volgens mij. Als je ziet hoe een menigte vanaf het “Hello” in “Small town” tot de obligate Even Flow meedeiners keihard meespeelt en meedoet, dat blijft toch prachtig om mee te maken!
PS: Terwijl ik dit typ staat Amongst the Waves op. Man man man….als ze die toch een keer live spelen…
Ja, om een of andere reden had ik een maand nodig om dit te typen, lol.
De sjamaan is ook degene die mensen verleidt om mee te gaan in de trance die hij aanbiedt om tot wat voor inzicht dan ook te komen, en zo mag je het volgens mij ook wel zien / beleven.
Ik overweeg serieus de volgende keer dat ze hier komen meerdere concerten te doen. Antwerpen, Londen, Berlijn .. lijkt me wel wat. Dit ‘smaakte’ in ieder geval naar meer.
Ja, om een of andere reden had ik een maand nodig om dit te typen, lol.
De sjamaan is ook degene die mensen verleidt om mee te gaan in de trance die hij aanbiedt om tot wat voor inzicht dan ook te komen, en zo mag je het volgens mij ook wel zien / beleven.
Ik overweeg serieus de volgende keer dat ze hier komen meerdere concerten te doen. Antwerpen, Londen, Berlijn .. lijkt me wel wat. Dit ‘smaakte’ in ieder geval naar meer.
JR,
Ik kan alleen maar jaloers zijn … toen we ooit voor de eerste keer Pearl Jam zouden te zien krijgen … jaren terug op TW, werden ze vervangen door the smashing pumpkins. Het was nog ten tijde van hun eerste album. De Pumpkins veroverden toen ook ons hart, maar helaas zijn ze niet meer. Pearl Jam blijft staan en Vedder zal daar wel een groot aandeel in hebben. Ik volg je helemaal vwb je vergelijking met een sjamaan. Om eerlijk te zijn krijg ik het meest kippevel van de nummers die iets rustiger zijn, dan komen zijn woorden van heel diep (uit de vormeloze wereld, zou Tolle zeggen).
Ik hoop ze ooit ook nog eens te mogen zien … en zo dicht als jullie stonden zou helemaal te gek zijn.
Groetjes en fijn dat je dit deelt.
Philippe